|
اردیبهشت ماه سال 1383 بود. شایع شده بود که معاونت امور استانهای سازمان صدا و سیما، به جای دکتر لاریجانی بر مسند ریاست تکیه خواهد زد. در نمایشگاه بین المللی کتاب، بخش نمایشگاه مطبوعات، به عنوان سردبیر در غرفهی ماهنامه خیمه بودم. مهندس ضرغامی به اتفاق یکی دو تن از اعضای خانوادهاش سری به غرفه زد. در بدو ورود لبخندی به لب داشت و پس از سلام و علیک مختصری گفت:«بچه مسلمانها را باید فانوس به دست گشت و پیدا کرد!» کلی ما را تحویل گرفته بود. یعنی ما را از زمرهی معدود بچهمسلمانها به حساب آورده بود. در شماره بعدی مجله (خیمه 14) و در بخش «از نمایشگاه مطبوعات چه خبر؟» آوردم:
مردی فانوس به دست
مهندس عزت الله ضرغامی نیز در حالی که هنوز ریاستش بر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران رسمی نشده بود، به اتفاق فرزندان خود، لحظاتی را با اعضای تحریریهی خیمه گذراند. وی گفت:« بچه مسلمانها را باید فانوس به دست گشت و پیدا کرد.» آن گاه در دفتر یادبود چنین نوشت:«نشریهی خیمه ارزشی، خواندنی و جذاب است. از دست اندرکاران آن سپاسگزارم.»
و در پاسخ دوستی که به میان تیتر (فانوس به دست بودن ضرغامی) اعتراض محترمانهای کرد گفتم:«مهندس یا تعارف می کند یا اشتباه؛ این حرف مربوط به قبل از انقلاب است. الآن بچه مسلمانها همه جا هستند. آن هم بچه مسلمانهای متخصص، کاربلد، خلاق و مخلص. نیازی به فانوس هم نیست.» و ابراز امیدواری کردم که مهندس بچه مسلمانها را پیدا کند و کارها را به دستشان بسپرد.
به هر تقدیر صدا و سیما پا به پای مردم حرکت کرد و به عنوان یک رسانهی ملی در برابر غول وحشی و نامرد خبری غرب ایستاد. توسعهی کمّی و کیفی چشمگیری پیدا کرد و چندین شبکهی 24 ساعته فعال شد. بسیاری از تولیدات خار چشم دشمنان داخلی و خارجی ِ نظام گردید. در کنار خدمات فراوان، اشکالاتی هم وجود داشته است. اشکالات و کاستیهایی که خیلیاش ساختاری و به یادگار مانده از دو مدیر قبلی است. اکنون موجی ایجاد شده و بنا بر عادت همگانی، که تا مسئلهای باب می شود مردم خود را از سر تکلیف به معرکه میرسانند تا نقشی (تقلیدی یا از سر خلاقیت) ایفا کنند، خیلیها در حال پرداختن به کاستیهای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هستند. این جانب هم منکر ایرادات و کاستیها نیستم، اما به دوستان توصیه میکنم که یادشان باشد خدمات را هم در نظر داشته باشند. به تکتک برنامههای سیاسی و خبری و تحلیلی و ورزشی و علمی و تفریحی و آموزشی و مذهبی و تاریخی و ... بیندیشند. مبادا این همه تلاش مؤثر و خدمات ارزنده را نبینیم! همچنین به مشکلات کار رسانه، به ویژه این رسانهی عظیم توجه داشته باشیم. به قول دوستان، «آنتن نمی تواند معطل بماند.» و کسی تا از نزدیک دستی برآتش نداشته باشد، نمیداند مفهوم «معطل ماندن آنتن» چیست؟!
دوستان! نقد کنید، کاستی ها را بگویید و راه کار ارائه دهید؛ اما فراموش نکنید که موضوع یادداشت تان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است؛ با همه خدماتش و با تمام اهتمامی که مسئولینش برای به کار بستن دستورات و توصیه های مقام معظم رهبری به خرج می دهند. یا علی!
|
